Zen

Zen

datum: 25 augustus 2020

Een populair woord dat vaak wordt gebruikt om een staat van welbevinden te omschrijven: lekker in je vel zitten; alles valt op zijn plaats – eventjes in balans.

Een vorm van meditatie, in de oorsprong echter een Boeddhistische levenskunst, een manier van leven die zich uitstrekt over alle activiteiten van de mens.

Deze Japans georiënteerde levensbeschouwing kent vele vormen en specialiteiten: het basisdoel blijft nog steeds de volledige verlichting van de mens door de ontdekking van zijn eigen ‘ik’.

ZEN is een vorm van leegte: wijsheid en stilte in jezelf, zoals Boeddha dat óók deed. Een middel tot verlichting.

Tegelijk ongehecht en verbonden zijn. Een te sterke focus verhindert het om te zien wat er nu is. ZEN – leegte – doorbreekt het denken in middelen en doelen. Een contrast met onze Westerse cultuur met al onze efficiency theorieën en protocollen.

Do you feel it?

ZEN moet je doen om het te voelen. Loslaten – leegte – om vervolgens tot jezelf te komen.

Even de tijd nemen om tot de staat van het loslaten te komen, en jezelf opnieuw in te vullen. Meditatie, stilte? Wat werkt voor jou, dat is goed.

Massage is een krachtige manier om in korte tijd tot een staat van loslaten te komen. Er zijn vele vormen van massage, vele types masseurs, en vele invullingen, die elkaar als een opeenstapeling van factoren aanvullen, versterken.

De warme ruimte, gevuld met de licht-kruidige geur van de massageolie; een geur die zich langzaam opbouwt naarmate de massage vordert omdat de olie over een steeds groter deel van het lichaam wordt verdeeld en zo vanaf een groter oppervlak haar geur afgeeft. Hoewel je de geur steeds minder ruikt – het reukvermogen past zich gaandeweg aan, je ruikt in het begin het – word je langzaam meer één met de kruidige olie als het reukvermogen langzaam wordt verdrongen door de opname van de kruidige plantenextracten door de huid.

Er is gezegd dat ik alles even moet loslaten, dus dat probeer ik te doen. Ik voel me comfortabel, liggend onder de dunne sarong. Ik luister gewoon maar naar de heerlijke tonen van de muziek die mij heen en weer laten glijden. Ik voel de warme olie op mijn huid. De handen bewegen zich soepel en vastberaden. Soms stevig en zwaar, dan weer vederlicht dansend. Ik merk dat ik langzaam in een soort sluimertoestand ben gekomen door de massage. Mijn gedachten zweven, soms denk ik gewoon nergens aan – leegte. Dan weer bedenk ik wie ik eigenlijk ben en wat eigenlijk bij mij zou passen en wat ik zou willen. Dan weer laat ik het los en denk ik weer aan niets – heerlijk eigenlijk.

Dan ineens is de massage afgelopen. Nu al? Ik moet even bij zinnen komen voordat ik rechtop ga zitten. Even heb ik tijd nodig om mijn gedachten op een rijtje te zetten. Pff, hoe laat is het? Ohh ja….

Wat was het ook al weer? Loslaten – leegte – tot jezelf komen?

Loslaten - Zen

Was ik nu ZEN? Of is het een werkwoord? Ik heb eigenlijk helemaal niks gedaan, allen passief liggen genieten van de massage. Of toch? Het loslaten misschien? Dan is dat het wat ik heb gedaan. Gelukkig, toch nog iets gedaan, dus is het wellicht toch een werkwoord. Nou ja wat maakt het ook uit.

Onderweg naar huis voel ik mijn benen enigszins zwaar, maar toch niet onprettig. Dan denk ik er aan dat massage natuurlijk een lichamelijk effect heeft. Het masseren van de spieren? Lichamelijk effect? Ohh ja, natuurlijk, met dat idee was ik gegaan.

De massage is een lichamelijke aanraking en het effect is dat het mij aan het denken heeft gezet over mezelf. Opeens lijkt het fysieke effect ondergeschikt aan het mentale effect. Ik moet het gewoon maar los laten denk ik dan. Dat was me ook gezegd bij aanvang van de massage, alleen ik had gedacht dat het zou gelden tijdens de massage, niet daarna ook nog. Het lijkt dat er een cirkeltje rond is, ik voel me prettig en ontspannen, en daar ging het uiteindelijk om.